Μένουµε σπίτι... Συνδε-∆εµένοι
Προτάσεις για την ψυχολογική υποστήριξη οικογενειών, παιδιών και εφήβων κατά τη διάρκεια της παραµονής στο σπίτι λόγω των προληπτικών µέτρων για τον κορωνοϊό - Covid-19.
ΓνωρίΖουμε:
- ότι διανύουµε µια κατάσταση κρίσης και όπως κάθε κρίση έχει αρχή, µέση και τέλος.
- την έννοια της ψυχικής ανθεκτικότητας, ότι δηλαδή οι άνθρωποι µπορούµε να τα καταφέρουµε σε δύσκολες καταστάσεις και να πορευτούµε µε ψυχική υγεία και ευεξία.
ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ
ΕκφράΖουµε και µοιραζόµαστε τα δυσάρεστα συναισθήµατα που ενδέχεται να βιώνουµε
(π.χ. ανησυχία, φόβος, θυµός, άγχος) αυτήν την περίοδο και θυµόµαστε πως είναι φυσιολογικές συναισθηµατικές
αντιδράσεις σε έντονες καταστάσεις που επηρεάζουν την καθηµερινότητά µας.
Αναζητούµε βοήθεια ειδικού αν νιώθουµε πως τα συναισθήµατα µας επηρεάζουν έντονα τη λειτουργικότητα
στην καθηµερινότητα και τη σωµατική µας υγεία (π.χ. αϋπνία, πονοκέφαλοι κ.ά.).
ΠροσαρµόΖουµε την καθηµερινότητά µας και είµαστε ευέλικτοι µε βάση τα νέα δεδοµένα. Αναζητούµε δυνατά στοιχεία
του εαυτού µας (π.χ. οργανωτικότητα, χιούµορ, ευρηµατικότητα,
σταθερότητα, στοργή) αλλά και του ευρύτερου περιβάλλοντος
(«σηµαντικοί άλλοι»/«δικοί µας» άνθρωποι) που αξιοποιήσαµε
σε προηγούµενες δυσκολίες της ζωής µας και τα καταφέραµε.
Αν νιώσουµε πως δεν τα καταφέρνουµε, λαµβάνουµε
υπόψη πως µπορεί να χρειαζόµαστε περισσότερο
χρόνο για να ανταποκριθούµε στα προσωρινά νέα
δεδοµένα, επαναπροσδιορίζουµε τους στόχους µας
σε περισσότερο εφικτούς και ρεαλιστικούς, όπως
άλλωστε κάνουµε σε κάθε µας δυσκολία.
ΕπαναπροσδιορίΖουµε τις προτεραιότητές µας µε θετική οπτική αξιοποιώντας τις στιγµές που παραµένουµε στο σπίτι µε
δραστηριότητες και συνήθειες που είχαµε παραµελήσει λόγω των ρυθµών της καθηµερινότητάς µας ή ανακαλύπτουµε νέες
(π.χ. διάβασµα, µουσική, οικογενειακές στιγµές, συζητήσεις, παλιά χόµπι, ανακάλυψη νέων τρόπων απασχόλησης, παιχνίδι).
ΑντιµετωπίΖουµε µε ψυχραιµία την περίπτωση που εµείς ή πρόσωπο της οικογένειας νοσήσει.
Τηρούµε µε συνέπεια τις οδηγίες που θα µας δοθούν σχετικά µε την αντιµετώπιση της κάθε περίπτωσης
ΣτηρίΖουµε και στηριζόµαστε
διατηρώντας την ανθρώπινη ανάγκη
επαφής και αλληλοϋποστήριξης (π.χ.
συχνότερη επικοινωνία µε ηλικιωµένους συγγενείς που ενδέχεται να είναι
περισσότερο αποµονωµένοι, υλικά
αγαθά όπου υπάρχει ανάγκη), αξιοποιώντας παράλληλα εναλλακτικούς
τρόπους επικοινωνίας όταν αυτό είναι
εφικτό (π.χ. τηλέφωνο, διαδίκτυο).
ΑναγνωρίΖουµε τη συµβολή και το
σηµαντικό έργο των ανθρώπων που
οφείλουν να είναι στην εργασία τους
τις µέρες αυτές (π.χ. γιατροί, νοσηλευτές, εργαζόµενοι σε νοσοκοµεία,
φαρµακεία, υπηρεσίες τροφοδοσίας
και καθαριότητας κλπ.) και αντιµετωπίζουµε µε ενσυναίσθηση την πιθανή
ανησυχία των ίδιων και των δικών
τους ανθρώπων.
ΦροντίΖουµε
✓ τον εαυτό µας, µε το να
διατηρούµαστε ασφαλείς και υγιείς
✓ τους κοντινούς µας ανθρώπους,
ανταποκρινόµενοι στις ανάγκες τους
✓ τους άλλους, λαµβάνοντας
προφυλάξεις και περιορίζοντας τις
µετακινήσεις µας
ΣυνεχίΖουµε
να κάνουµε σχέδια για το µέλλον, καθώς οι µελλοντικοί µας στόχοι αποτελούν κινητήριο δύναµη
και προϋπήρχαν της κρίσης που βιώνουµε.
ΠροσΈχουµε
τη σωµατική και ψυχική µας υγεία για να µπορούµε
να είµαστε σε θέση να παρέχουµε στήριξη
και βοήθεια στα παιδιά µας.
Γινόµαστε πρότυπα ψύχραιµης και υπεύθυνης στάσης σύµφωνα
µε τις βασικές οδηγίες φορέων υγείας.
Ενηµερωνόµαστε από έγκυρες και αξιόπιστες πηγές και αποφεύγουµε την υπερβολική έκθεση στα Μ.Μ.Ε. και το διαδίκτυο.
ΕµπεριΈχουµε
τα δυσάρεστα συναισθήµατα των παιδιών µε σεβασµό
και κατανόηση, δίνοντας πληροφορίες για τα γεγονότα
µε σαφήνεια, χωρίς υπερβολές.
Είναι ανακουφιστικό για τα παιδιά να γνωρίζουν πως είναι
φυσιολογικό να βιώνουν διαφορετικά και δυσάρεστα
συναισθήµατα λόγω της ιδιαίτερης κατάστασης
και πως σταδιακά η καθηµερινότητα θα επανέλθει
σε προηγούµενους ρυθµούς
ΣυµµετΈχουµε µε τα παιδιά στη διαµόρφωση του
καθηµερινού προγράµµατος µε εναλλαγή δραστηριοτήτων
(π.χ. εκπαιδευτικές δραστηριότητες, γυµναστική στο σπίτι,
Chat, επικοινωνία µε φίλους, ελεύθερος χρόνος).
∆ίνουµε στα παιδιά «χώρο» να εκφραστούν και να
επιλέξουν την επιµέρους στοχοθεσία της ηµέρας,
ώστε να διατηρούν την αίσθηση ελέγχου που είναι
απαραίτητη, όταν βιώνουν συνθήκες αποσταθεροποίησης.
ΑντΈχουµε
αν υπάρχουν δύσκολες στιγµές για εµάς
και δύσκολες καταστάσεις µέσα στην
οικογένεια.
Τα παιδιά µπορεί να µην είναι πάντα δηµιουργικά απασχοληµένα, να µην
έχουµε καταφέρει ακόµα να οργανώσουµε την καθηµερινότητά µας και
εµείς να µην έχουµε πάντα συναισθηµατικές αντοχές. Βιώνουµε µια
δύσκολη κατάσταση, δοκιµάζουµε ή/και µαθαίνουµε τα όριά µας.
Σκεφτόµαστε ότι µετά από µια κρίση συνήθως βγαίνουµε πιο δυνατοί.
ΠαρΈχουµε
ενθάρρυνση και εντοπίζουµε
συµπεριφορές και περιπτώσεις
που «τα καταφέρνουµε».
Αναφερόµαστε χωρίς συγκρίσεις σε συµπεριφορές και στάσεις των µελών της
οικογένειάς µας (ενήλικες ή/και παιδιά) που θέλουµε να ενθαρρύνουµε
(π.χ. στην υπευθυνότητά τους, στην τήρηση των κανόνων υγιεινής,
την πρωτοβουλία τους για αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, τη συνεργασία
τους σε κάποια δραστηριότητα, την ευγένεια κλπ.).
ΜετΈχουµε
σε έναν διαφορετικό τρόπο πρόσβασης
στην εκπαίδευση που ενδέχεται
να επιφέρει αβεβαιότητα στους µαθητές.
Σηµασία έχει να ενθαρρύνουµε τα παιδιά να εντάξουν την εκπαίδευση
στην καθηµερινότητά τους ως αγαθό/εφόδιο µε τρόπο εναλλακτικό και
ευέλικτο, εξηγώντας πως επιστρέφοντας στο σχολείο θα ληφθούν υπόψη
για όλους οι δυσκολίες της περιόδου και θα γίνουν ανάλογες προσαρµογές για όλους τους µαθητές (π.χ. σχολική ύλη, Πανελλαδικές εξετάσεις).
ΑπΈχουµε
από συζητήσεις µε περιεχόµενο που στιγµατίζει
πρόσωπα, πολιτισµούς και καταστάσεις και
αποφεύγουµε υπεργενικεύσεις.
Μεταδίδουµε το µήνυµα στα παιδιά ότι κανείς δεν ευθύνεται για
δυσκολίες που προκύπτουν στη ζωή του, όπως µια ασθένεια –
αντίθετα χρειάζεται να αξιοποιήσει µεγάλα αποθέµατα δύναµης
για να τα καταφέρει.
Απο∆εχόµαστε πως για κάποιο διάστηµα θα Ζούµε µια διαφορετική συνθήκη και ότι στα δύσκολα
Έχουµε ο ένας τον άλλο παραµένοντας Συνδε∆εµένοι, υπεύθυνοι και διαθέσιµοι για πράξεις
αλληλεγγύης και προσφοράς.
