ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΜΕ ΒΑΦΛΕΣ

Την Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου το μάθημα γερμανικών μετατράπηκε σε μάθημα ζαχαροπλαστικής. Οι μαθητές της ΣΤ τάξης με την δασκάλα των Γερμανικών, Στάμου Μαρία, έφτιαξαν βάφλες με σοκολάτα, μπανάνες, μπισκότα και άλλα λαχταριστά υλικά!!! 

ΟΛΙΒΕΡ ΤΟΥΙΣΤ

Το σχολείο μας παρακολούθησε την παράσταση "Όλιβερ Τουίστ" του Κάρολου Ντίκενς που ανεβάζει το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού σε απόδοση, θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη στο "ΘΕΑΤΡΟΝ" στο Κέντρο Πολιτισμού "Ελληνικός Κόσμος".

Ο Όλιβερ Τουίστ είναι ο ήρωας - σύμβολο που καταφέρνει να διατηρήσει την καλοσύνη  και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του μέσα σε ένα ζοφερό και άδικο κόσμο. Ο Ντίκενς, μέσα από αυτό το έργο, στηλιτεύει τις άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν την εποχή του στην Αγγλία, όπου η ανθρώπινη ζωή έχει μικρή αξία και οι πολλοί ζουν σε απόλυτη φτώχεια, σε μια κοινωνία μεγάλων αντιθέσεων. Το έργο είναι επίκαιρο και στις μέρες μας, όπου τα παιδιά ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και στερούνται βασικών αναγκών. Ο Ντίκενς καταλήγει σε μια νότα ελπίδας και αισιοδοξίας, υποστηρίζοντας πως το καλό μπορεί να θριαμβεύσει και πως η αθωότητα, η αλήθεια και η αγνότητα, αρετές που ανάγονται στην ουσία της παιδικότητας, μπορούν να διασωθούν ακόμα και μέσα σε ένα περιβάλλον ανέχειας και κοινωνικών ανισοτήτων.
Οι μαθητές μας διασκέδασαν και απόλαυσαν την θεατρική αυτή παράσταση. Ταυτόχρονα όμως, ευαισθητοποιήθηκαν και τους δόθηκε τροφή για σκέψη ώστε να αντιληφθούν και την άσχημη πλευρά του κόσμου μας και να συνειδητοποιήσουν πως παιδιά της ηλικίας τους στερούνται βασικά αγαθά που τα ίδια απολαμβάνουν.

ΖΗΤΩ ΟΙ ΚΡΕΠΕΣ!!!

Την Τρίτη 4 Φεβρουαρίου, οι μαθητές της Ε΄ τάξης στο 23^ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ Σχολείο στα Δύο Δέντρα Χαλκίδας, μετέτρεψαν το μάθημα των γαλλικών σε εργαστήρι μαγειρικής τέχνης και γευσιγνωσίας. Η  αφορμή δόθηκε από την γιορτή της Υπαπαντής, Chandeleur για τους γαλλόφωνους, η οποία κάθε χρόνο τιμάται στη Γαλλία στις 2 Φεβρουαρίου και συνδέεται με το νόστιμο έδεσμα της κρέπας. Η παράδοση θέλει σε όλα τα σπίτια τα τηγάνια να γεμίζουν με το χρυσό, στρογγυλό  ζυμάρι της κρέπας που συμβολίζει τον ήλιο, τη ζεστασιά της Άνοιξης, την αφθονία και την ευημερία. Το έθιμο  έχει τις ρίζες του πολύ πίσω στο χρόνο και η μέρα αυτή συνοδεύεται από δοξασίες και τελετουργίες. Η πιο γνωστή παροιμία λέει πως αν τη συγκεκριμένη μέρα ο ήλιος λάμπει, θα έχουμε περισσότερο κρύο το επόμενο διάστημα από ότι πριν. Τα παιδιά λοιπόν, με τη βοήθεια της δασκάλας Γαλλικών του σχολείου,  Νικολέτας Ψωμά, έμαθαν την ιστορία της γιορτής, είδαν βίντεο με παραδοσιακές συνταγές, έφτιαξαν ζωγραφιές και κατασκευές. Φυσικά, ως μικροί σεφ έφτιαξαν στο σπίτι, με τη βοήθεια των δικών τους, κρέπες, τις έφεραν στην τάξη, τις γέμισαν και δοκίμασαν το νόστιμο γαλλικό γλυκό βιώνοντας μια διαφορετική εμπειρία στο μάθημα των γαλλικών. Την καταπληκτική αυτή δραστηριότητα παρακολούθησαν και οι μαθητές της Δ΄ τάξης οι οποίοι δεν έχασαν και την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις κρέπες των συμμαθητών τους.

Βοn Appetit και του χρόνου!!!!

Επίσκεψη Ψυχολόγου

          Μια διαφορετική ημέρα ήταν η σημερινή για τους μαθητές των μεγάλων τάξεων του 23ου Δημοτικού Σχολείου Χαλκίδας στα Δύο Δέντρα. Δεν επισκέφτηκαν κάποιο μουσείο, ούτε παρακολούθησαν κάποια θεατρική παράσταση. Το Σχολείο μετά από πρόσκληση του  διευθυντή του , είχε τη χαρά να φιλοξενήσει την ψυχολόγο του «Χαμόγελου του παιδιού» κ. Έλλη Στάμου. Η κ. Στάμου στην αρχή εξήγησε στα  παιδιά την ιστορία του μικρού Αντρέα Γιαννόπουλου που, η μοίρα το έφερε, να γνωρίσει πως στη ζωή υπάρχουν και παιδιά που δυσκολεύονται να χαμογελάσουν είτε λόγω κάποιας σοβαρής ασθένειας , όπως ο ίδιος , είτε λόγω οικογενειακών δραμάτων.  Στη μνήμη του ο πατέρας του ίδρυσε το «Χαμόγελο του παιδιού» κάνοντας τ’ όνειρό του πραγματικότητα.

       Στη συνέχεια η ψυχολόγος άρχισε να διηγείται την ιστορία ενός εννιάχρονου παιδιού που είχε πολλούς φίλους, αγαπούσε το ποδόσφαιρο και ήταν πολύ καλός μαθητής. Όλα θα ήταν καλά αν ο μπαμπάς του δεν είχε μία αδυναμία: το ποτό... Σχεδόν κάθε μέρα, όταν γυρνούσε στο σπίτι μεθυσμένος τσακωνόταν με τη μητέρα του. Κάποια στιγμή η μητέρα του μην αντέχοντας άλλο του είπε:

 -Δε θέλω να δημιουργείς κι άλλες φασαρίες. Αν δεν αλλάξεις να πάρεις τα πράγματά σου και να φύγεις ...

-Εγώ δε φεύγω από το σπίτι μου, είπε και πρώτη φορά χτύπησε τη γυναίκα του.

Το παιδί βλέποντας  αυτή την εξέλιξη ένοιωσε λύπη, τρόμο, θυμό... Κάπως έτσι άρχισε ένας κύκλος βίας. Τα περιστατικά σταματούσαν μα δυστυχώς ξανάρχιζαν και συνεχίζονταν με μεγαλύτερη συχνότητα. Πέρασε καιρός..... Ένα βράδυ που ο μπαμπάς ήταν έτοιμος να χτυπήσει τη μαμά, το παιδί μπήκε μπροστά. Τότε ο μπαμπάς για πρώτη φορά χτύπησε το παιδί. Την άλλη μέρα ο μπαμπάς του είπε:

- ΕΣΥ έφταιξες που μπήκες ανάμεσα σε μένα και τη μητέρα σου. Μην τολμήσεις να το ξανακάνεις, θα φας περισσότερες.

Και, δυστυχώς, αυτό ξανάγινε. Το παιδί στην αρχή δεν ήθελε να πει πουθενά αυτό που βίωνε. Όμως, η συμπεριφορά του άλλαξε. Άρχισε να κάνει απουσίες στο σχολείο και η απόδοσή του στα μαθήματα έπεσε κατακόρυφα. Κάποια στιγμή το είπε σ’ ένα φίλο του, αυτός  σ’ έναν άλλο, ο άλλος σε κάποιον τρίτο κ.λπ. Μια μέρα που ήταν στο ποδόσφαιρο, υπήρξε μια διαφωνία για ένα φάουλ και κάποιος του είπε:

-Φύγε μη σε χτυπήσω όπως σε χτυπάει ο πατέρας σου.

Το είχε μάθει πλέον όλο το σχολείο. Κάποια στιγμή διάβασε στο διαδίκτυο ότι υπάρχει ένα τηλέφωνο στο οποίο θα μπορούσε ν’ απευθυνθεί ένα παιδί το οποίο μέσα στην οικογένεια βιώνει καταστάσεις  παραμέλησης ή κακοποίησης. 

Το τηλέφωνο είναι το  1056...

      Οι μαθητές του 23ου Δημοτικού Σχολείου συμμετείχαν όλοι στη διήγηση απαντώντας στα ερωτήματα που έμπαιναν. Η κ. Στάμου συνεχώς ρωτούσε για τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών της ιστορίας. Τους εξήγησε ότι η ικανότητα να μπαίνει κανείς στη θέση του άλλου λέγεται ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ. Μετά από μια πολύ εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων, σχεδόν όλοι συμφώνησαν ότι ένα τέτοιο μυστικό και γενικά κάτι που σε κάνει να ντρέπεσαι, να φοβάσαι ή ακόμα και να μη μπορείς να κοιμηθείς, πρέπει να το μοιράζεσαι με κάποιον.